“Ben je eigenlijk wel eens gestructureerd?” vroeg mijn collega vandaag. 

Ik begreep waar die vraag vandaan kwam. Met twee winkels en heel veel werk daarnaast kom ik eigenlijk nauwelijks ergens écht aan toe. Wat ik haar niet kon uitleggen is dat ik erg dol ben op structuur, het liefst is alles voor mij overzichtelijk en helder. De autist in mij houdt daar wel van. Als het echter zo druk en chaotisch is als nu, laat ik dat helemaal los en doe ik vanalles als een kip zonder kop door elkaar. Op het eind van de dag keek ik terug en zei “nou, toch een hoop gedaan en het is weer redelijk opgeruimd” haar blik sprak boekdelen. 

Het is wel eens verfrissend om te leren wat anderen van je denken. Zelden komen daar echt verrassingen uit, in allerlei aspecten kan ik me wel herkennen. Een half jaar geleden ging ik met collega’s op cursus en moesten we elkaar kaartjes met eigenschappen toewijzen. Bij deze kaartjes zaten weinig verrassingen, de “wil alles minstens één keer geprobeerd hebben” was wel opvallend midden in mijn Tinder-periode.

  
“Aandacht voor details” en “goed geheugen voor details” zijn ook herkenbaar, de meest onzinnige feitjes onthoud ik, en heel soms komen ze dan ook nog eens van pas.

Vooral fijn is dat ik me herken in al deze eigenschappen. Ik zie mezelf als creatief, serieus, spontaan, open minded en soms tja en tikkeltje chaotisch. Te bescheiden ook nog wel soms. 

En och, daar leert mijn omgeving vast wel mee leven, toch?

En ben ik dan wel eens gestructureerd? Ja hoor, nadat ik al die dingen waar ik tegelijk mee bezig ben klaar heb!