Hoeveel mensen ken jij met een bijnaam? Ik gok flink wat.

Voor mij is men nooit echt verder gekomen dan “Lot” of “Lotje”, maar in sommige kringen is het normaal dat bijna iedereen een bijnaam heeft. Die bijnaam hoeft dan niet ergens op gebaseerd te zijn of diepgravend doordacht. In het voetbalteam van mijn ex had iedereen een bijnaam. Van de meeste mensen wist ik zelfs de echte naam niet, behalve van Eddy. Eddy had geen bijnaam, waarom heb ik me eigenlijk nooit afgevraagd, dat was gewoon zo. Na 4 (ja, vier) jaar bleek dat Eddy de bijnaam was, de beste jongen heet namelijk Stijn. Sindsdien ben ik het spoor een beetje bijster, je kan ook nergens meer op vertrouwen.

Soms zijn bijnamen vrij obvious, “rooie”, of “kale” kan op iemands kapsel slaan bijvoorbeeld. Andere bijnamen zijn in de categorie “moest je bij zijn”, zo noemt Sjoerd mijn vriendin N. “de piraat”, omdat zij op een avond in de kroeg stond met een pollepel, die ze voor haar oog hield en “arrrrrr” riep. Ja precies…. Moest je bij zijn. Maar het is wel verduidelijkend als ik vertel dat ik bij N. een wijntje ga drinken: “N.? Wie is N.? AH de piraat bedoel je!”

Maar soms kan het handig zijn. Met de buren hebben wij een facebookgroep waarin het over vanalles en nog wat gaat. Sommige mensen hebben een account zonder echte profielfoto en kun je dus zo voorbij lopen zonder ze aan hun Facebook account te linken.

Zo was er ook buurman P. Sjoerd had hem eens gesproken omdat hij hem zijn tv verkocht had. Hij vertelde daarover en zei: “Hij lijkt op die astronaut!” Ik begon met raden: “Andre Kuipers? Neil Armstrong?” (en toen was ik uitgereden, ben niet zo thuis in de astronautenwereld) Maar dat was het allemaal niet. Na enig speurwerk bleek hij Richard Branson te bedoelen. Richard Branson, oprichter van Virgin Group, het platenlabel Virgin Records, de luchtvaartmaatschappij Virgin Atlantic en ook Virgin Galactic, iets in de ruimtevaart. (zoek zelf maar even op google als het je echt interesseert)

Ik heb deze informatie toen voor kennisgeving aangenomen, totdat ik onlangs beneden bij de voordeur stond en iemand net met zijn fiets aankwam. Galant als ik ben, zei ik: “ik zal de deur even voor je openhouden”. De beste man zei “Dankjewel Lotte, heel aardig!”, waarop ik reageerde met “kleine moeite”. Hij vervolgde: “je weet niet wie ik ben he!”, maar eigenlijk wist ik dat wel en zei dus trots: “Jawel, jij bent P.”. De astronaut was verbaasd, en vroeg “hoe weet je dat nou?!?!”, ik wist niet zo goed hoe ik bovenstaande allemaal in een notendop moest vertellen zonder dat hij zou denken dat we over hem geroddeld hadden (wat ook niet zo was: het was een constatering), en vatte het samen in “geen idee, dat weet ik gewoon.”

Dus bij deze, P., is het toch nog verklaard: jij bent de astronaut. Het is al een begrip: “Ik ga even de boormachine lenen bij de astronaut”. Op een dag noemen we je allemaal “de astronaut”, en dan weet je waar het ontstaan is. Hopelijk vind je het ook een mooie bijnaam, want er zijn slechtere te bedenken!